Ang Talambuhay ni Paulo Concepcion

ako at ang aking lolo

   Sa isang lalawaigan sa pilipinas.ito ay ang laguna.sa isang bayan sa laguna na tinaguriang san Pablo city na isininunod sa pangalan ni san Pablo ang unang  ermitanyo  ipananganak ang aking magulang na si emma concepcion ang aking ina na si emma concepccion  ng aking lola na  si  loreta uri  na sawa ni  estaquio rolando uri ang akiung ian ay pinanganak noong  nobyembre 4,1976.ngunait sa kabila ng lahat hindi ko alam ang lahat na impormasyon tungkol sa aking ama kahit ano pa man ito.walang nag sa sabi sa akin tungkol sa kanya.siguro nakilala sya ng aking ina sa maynila kung saan ako pinanganak.kung saan siya date siyang nag tatrabaho. Noong agoto 21 1994 ipnanganak ang isang bata  na hindi natin alam maaring balanng raw isa ng maging bayani o          tagapagli gkod sa bayan baling araw siya ay si PAULO URI CONCEPCION A.K.A “AKO”ipinanganak ako sa maynila noong araw na yon.ako si Paulo uri concepcion 16 taong gulangna ngayon  nakatira sa 25a mabini  ext san Pablo city laguna  ilalahad ko sa inyo ang aking munting talambuhay na aking pinag mamalaki. Nag simula amg kwento ng buhay ko sa king pagkabata pa lamamgako ay simple lang na bata nagging masya ang pag dadaos nag aking unag kaarawan ay nag kindergarten sa isang maliit na school sa aming lugarkonti lang  kameng mag kakamag aral naalala ko noon ang mga bata sa kinder ay ayw naiiwannan ng kanilang magulang  syempre isa na ako dun bat eh.unng beses sa  aking buhay ang pumasok sa paaralan na doon nag sisimula ang pag aktuto sa buhay dahhil ag tinuturo ay puro mga unang hakbang sa buhay noongb panahoong iyon ako ay maliit na bata pa lamang at musmos na bata pa lamang nagkarooon kame nang fieldtrip noong panahong yonyun angb una kong fieldtrip at hindi makakalimutan lahat  ng kaklase ko ay excited syempre bata pa kame noon.syempre kasama ako sa kanila .dumating ang raw na yon excited ako 3 palang gsisng na ako.mga 6 am umalis ang bus.nag kita kita kames a may cathedral ng san  Pablo malapit sa may bumbero makkikita mo dun ang nag lalakihang bus hinatid ako ng aking pinakamamahal  lolo.dahil pamula pa namn pagkabata siya na ang nag alaga sa aken dahil awala naman akong kinagisnan na ama kaya siya ang tumayong ama  sakendi man lang sinabi ng aking ina ang tungkol sa akiung ama pamula poa pag kabata.natapos nag isang napakasayang araw para sa aken dami naming pinuntahan.back to school nanaman pag ka tapos.natapo ko ang kineder at nang  ako ay nag prep ako ay lumipat ng paaralan.ao ay nasa p.alcantara school.nga pala mayroon akong kapatid dalwa kame isang taon lang pagitan namen ang pangalan nya ay Pauline shane concepcion ipinanganak noong augosto 29 1995 pareho kaming walang alam tungkol sa aking ama.sa buhay prep nag karoon uli kame ng fieldtrip kaso ito ay nagging napakalungkot na  araw para sa aken dahil sa mismong araw nayon namatay ang ama ng aking lolo.di ako naka dalo sa field trip gawa noon pero ayos lang  para saken yon lumipas ang panahon natapos kko ang prep gumarauate ako nan 2^nd honor napakasaya ko noon.                                                                                                                                              

                             

ako nung gumaraduate ng elementary

  Pumasok ako ng grade 1 sa san Pablo central schoolnew school,new life ,new friends,madami ako ditong nakilala natutunan at iba pa.masaya ang buhay bata sa elementary puro tawanan ,laro,recess ,tas laro uli yan ang Gawain ko noong ako ay grade 1-3.ppero pag dating nang grade 4 ako ay anging matured na binawasan ang paglalaro pag pasok nang grade 6 kelangan ulityin bawat oras at Segundo na dumadaan saya noong mga araw na yon puro kame kalokohan ng tropa doon ko sila nakilala sa sec.4 kame noon dame dati sec sa central kameng mag kakaibigan lage kaame na gimik pag sabado halos mag hapon kame mag kakasama minsan nga doon pa nkame natutulog sa bahya nang aking barkada pero ang syang yon ay panandalian lamang dahil dumating na ang araw nang graduation 8isang napaklungot na raw para sa amen  lahat ng alaala namen ay hindi namn makaklimutan sa araw na yon sabi namen mag totropa “mga tropa walang iiyak baling raw mag kikita kita din tayo”lahat nang alaal namen ay nakatamin sa aming puso na kahit kelan hindi namen makakalimutan pag kakuha ng card namen isa isa na kameng pumili ng landas na amen tatahakin.                                                     

ako ng nakamit ko ang aking pangarap na mag colors sa isang graduation

ako at ang aking asawa hehe :)

                                Dumating ang araw na ako ay nagging high school pumasok ako dito sa col.lauro d.Dizon memorial national high school.high school life daw ang pinaka Masaya sa lahat.first year ako ay nabibilang sa sec 1-d madaming mga taga  centsal ang di pumasok madami akong mga nakilala sa aking bagong buhay pero itong year na to ang mahirap para sa aken dahil ako ay nag sikap para mapa taas ang aking section puro aral ako noon.pero nag bunga ang aking pag sisikap tumaas ako sa section 2-b ito ang year na pinakamasaya na year sa aken . nag kakilakila kameng mga mag toropa nag sisiyahan kame na para wala nang bukas naipon ditto lahat. Dameng activity .nag fieldtrip  kame napakasya pumunta kame sa star city,ocean park na noon ay kakabukas pa lamang. Super sya para sa aken noong mga panahong yon.higit sa lahat ang pinaka masyang activity sa lahat at pinaka aabangan ang florante at laura ito ay ang laban ng mga section na pagalinagan sa pag akto sa isang play.bawat araw pinag hahandaan namen ang pag dating nang araw ng laban tulong tulobg kameng lahat.ginalingan ko sa aking ginampanan. Nanalo ako ng gold medal at ang  aming laura pero sa hindi inaasahan natalo kame pero ayos lang dahil para sa amen kame parin ang panalo. Natapos ko ang second year ito na ang third year section b paren ako ito ang pinaka mahirap na year nag ka hiwahiwalay na kaneng tropa karamihan bumaba.sa year na toh pinasok ko ang C.A.T Masaya pala ang C.A.T una kasi di ko talaga seryoso ang pag sali dito pero nang  tumagal napamhal na sa aken ang kasama ko sineryoso ko para maabot ko ang gusto kong posisyon at ma challenge ko ang sarili k.nagtagumpay ako nag karoon ako nang karangalan nag clors ako noong graduation ng 4^th year batch 2009-2010.pag katapos nag training ako ng summer natapos ko young 20 days supre saya talaga nito  di ko makakalimutan yon. Nagging officer nga ako nitong 4^th year eto na ako ang  Paulo na  kilala niyo  nagging masya lahat ng experience ko sa school na to lahat di ko makakalimutan lalo na sina sir marfori at lahat na co officer ko. Nagging Masaya Christmas party namen noon lalo na ang swimmimg kasama si sir sa kanilang bukid.pag pasok nang January bilis na ng araw busy na din kame  naging Masaya last J.S ko unforgettable yon nagun malapit na kameng gumaraduate sana walang isnob pag nag kakita kita ule kame at sana maging maayos lage sila.”SANA WALANG KALIMUTAN”                         

ako nung nag j.s

ako at mga clasm8 ko

BY:CONCEPCION PAULO URI                                                 4-B                                                                                                                          MANY FRIENDS TO REMEMBER AND ALL HAPPENINGS TO REMEMBER       

CONGRATS 4^TH YEAR                                                                                                                        

CAT OFFICER JOB WELL DONE I SALUTE YOU ALL AND THANKS SIR MARFORI TO ALL  THINGS you’ve